Θα ήθελα ...

Θα ήθελα να περάσω όλη μου τη ζωή ταξιδεύοντας... με την προϋπόθεση ότι θα μπορούσα από κάπου να δανειστώ μια άλλη ζωή για να την περάσω όλη σπίτι μου , μ'αυτούς που αγαπώ

100 T.T.D. ( Things to Do)


Θα τα βάλω σε σειρά

17 Νοεμβρίου 2011

T.T.D No8 Μήνυμα στον Τοίχο

( Κάπου γύρω στο 1998 )

Σαν άνθρωπο πάντα με χαρακτήριζε ένα παράξενο είδος ντροπής , που με έπιανε άσχετες ώρες και σε άκυρα θέματα ...
Αντιφατικές εικόνες ζούμε σχεδόν όλοι μας , άντε καμιά φορά εγώ υπερβάλω λίγο ... αλλά ο τρόπος ζωής μου , η δουλειά μου , οι ασχολίες μου,  ... δεν "έκρυβαν " πουθενά καθωσπρεπισμό και ντροπή .
Πού να σου πάει στο μυαλό άλλωστε ότι κάποιος που ...
- έγινε χορευτής σε αυτή τη χώρα ...
- έβαλε σκουλαρίκι το 1985
- έκανε τατού στα 17
- έκανε στα μαλλιά του ότι μπούρδα κυκλοφορούσε ώς μόδα , τότε ... (βαφές , κουρέματα )
- ζεί μόνος του από πιτσιρίκι
- έχει κάνει σεξ σε δημόσιο χώρο
- έχει κάνει το γύρο του πλανήτη (σχεδόν) μόνος του
- έχει μπεί σε κρατητήριο σε 5 διαφορετικές χώρες ( για χαζομάρες )
- έχει κάνει 2 γάμους , εκ των οποίων ο ένας στα 19 ( δεν το έμαθε ποτέ κανείς , τώρα πολλοί !!! )
- έχει κάνει λοιπόν ότι έχει κάνει ...
... Είναι πολύ ντροπαλός κατά βάθος και απίστευτα ρομαντικός ... δεν κολλάει ε ; Κι όμως ...

Ένας  από τους θυελώδεις έρωτες μου , δεν ήταν και πολλοί ( οι θυελώδεις ) ...
 ήσουν εσύ ...
Ναι ναι εσύ ... εσύ που διαβάζεις τώρα αυτές τις αράδες (δεν μπορεί κάπoια στιγμή θα το διαβάσεις όλο αυτό) και σε έχει πιάσει κρύος ιδρώτας  μη τυχόν και με έχει χτυπήσει μαλάκυνση στον εγκέφαλο και αρχίσω και εκθέτω κόσμο , λέγοντας ονόματα ημερομηνίες και λοιπές λεπτομέρειες ...
Μέναμε στην ίδια πολυκατοικία στο Κολωνάκι , Κλεομένους , εγώ στο ισόγειο ( φτώχεια τότε ) εσύ στο ρετιρέ ...
Είχαμε ανταλλάξει 42 βλέμματα , μέσα στον πρώτο μήνα που είχα μετακομίσει εκεί ,  4 καλημέρες ,  9 καλησπέρες  , 2 καληνύχτες  και ένα ξερό τυπικό " πώς σε λένε ? " ...
Ήταν αρκετά για μένα , πολύ αρκετά , για να δημιουργήσω  , μία σχέση πάθους μαζί σου , να ζήσω  ένα ανεπανάληπτο έρωτα μία κινηματογραφική αγάπη ...
πού φυσικά εσύ αγνοούσες μιάς και όλα αυτά ήταν μέσα στο κεφάλι μου !
Ασήμαντη λεπτομέρεια που ξέχασα να αναφέρω ... είχες σχέση και συζούσατε , εκεί ψηλά στα ρετιρέ !!!
Για πολύ καιρό η "επαφή" μας γινόταν απο το φωταγωγό , μιάς και ήταν το πιο ασφαλές μέρος για  να  ... κρυφακούω ... τι λες με τη σχέση σου τις ώρες ησυχίας ή τους "ήχους" σου τις πολύ ιδιωτικές ώρες  ( ντροπή μου , αλλά ... θα σε άκουγαν και οι άλλοι "όροφοι" αν έστηναν αυτί ).
Έφτασα να έχω αργότερα στενές φιλικές σχέσεις με το ζευγάρι που έμενε ακριβώς απέναντι σας , το άλλο ρετιρέ που μοιραζόσασταν τον όροφο , μόνο και μόνο για να βρίσκομαι κοντά σου, μπας και σε πετύχω στις σκάλες βγαίνοντας , στο ασανσέρ , κάπου βρε αδερφέ ... αλλά σπάνια ...
Α προπό ο Κύριος Τάκης και η Κυρία Τούλα , οι "κολλητοί" μου του ρετιρέ ήταν 75 και 73 ετών αντίστοιχα ... Καλοί άνθρωποι δεν λέω , απλά μου είχαν πεί εκατοντάδες φορές την ίδια ιστορία για το πώς γνωρίστηκαν ... αλλά δεν με ένοιαζε γιατί ήμουν πολύ κοντά σου και αν γινόταν ένα θαύμα ... τσουκ θα πεταγόμουν στην πόρτα σου , αλλά ... που !
Μ'αυτά και μ'αυτά ( που λέει και η φίλη μου η Βιβή )  πέρασαν δυο χρόνια , χωρίς να συμβεί τίποτε το αξιοσημείωτο ...
Εντάξει δεν την "πέρασα" και στη μοναξιά μου αυτή την περίοδο ... δούλευα , ταξίδευα , έκανα και τις κουτσουκέλες μου ... Αλλά ... ήσουν το απωθημένο μου !
Είχα "μετακομίσει" τη δουλειά μου νότια πια... Γλυφάδα , και είχα δρομολογήσει να μετακομίσω και το σπίτι μου προς τα εκεί , χωρίς φυσικά να εκπληρώσω στο ελάχιστο την κρυφή μου επιθυμία μαζί σου ...
Δυο μέρες πρίν φύγω για πάντα απο το οπτικό σου πεδίο , γυρίζοντας στο ισόγειο ξημερώματα και έχοντας καταναλώσει μια μικρή λιμνούλα σε αλκοόλ ... Πήρα τη μεγάλη απόφαση ...
Στον ολοκαίνουργιο τοίχο τις ολοκαίνουργιας απέναντι από εμάς πολυκατοικίας να γράψω με κόκκινο σπρέυ και τεράστια γράμματα ένα μήνυμα μόνο για  σένα ...

- ΣΗΚΩΣΕ ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ , ΚΟΙΤΑ ΤΟΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ , ΕΧΩ ΠΕΡΑΣΕΙ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΚΑΙ ΣΕ ΧΑΙΡΕΤΩ ...

-Αυτό ήταν ... το "ΘΕΛΩ" μου Νο 8 μόλις είχε πραγματοποιηθεί  ... να γράψω ένα μήνυμα σε τοίχο ..

Δεν τελείωσε εδώ όμως το στόρυ μου μαζί σου ... όχι  τόσο ανώδυνα ...
- Ο κύριος Λευτέρης με τα ψιλικά , ο γείτονας ... με έδωσε στεγνά στους ιδιοκτήτες της πολυκατοικίας και όχι μόνο εκεί , γιατί ξυπνούσε με τις κότες κάθε πρωί και με είδε όταν "εκφραζόμουν" στον απέναντι τοίχο ...
Αποτέλεσμα το ίδιο πρωί να μου χτυπήσει το κουδούνι η αστυνομία με τον απέναντι διαχειρηστή , να ξεφτιλιστώ στη γειτονιά , να ζητάω συγνώμες παντού  και να πληρώσω τη βαφή όλης της πρόσοψης του κτηρίου !!!
Την επομένη ευτυχώς μετακόμιζα και έτσι δεν θα ξαναέβλεπα κανέναν από εκεί ...
Είχα πια φορτώσει όλο το φορτηγάκι με τα πράγματα μου και είχα πάει να ρίξω μια τελευταία ματιά μπάς και άφηνα τίποτε αξίας ( που δεν είχα ) πίσω μου ...
Ντρινννν το απαίσιο κουδούνι μου χτύπησε και άνοιξα νευριασμένος , μήπως και θέλει κανείς άλλος αποζημίωση ... αλλά ήσουν εσύ !!!! Εσύ ...
Μπήκες ένα βήμα μέσα στο άδειο μου σπίτι , έκλεισες την πόρτα με το χέρι σου , μου έδωσες ένα φιλί στο στόμα έσκυψες στο αυτί μου και μου είπες ...
-Σε ευχαριστώ , για το "μήνυμα" απέναντι .-
Άνοιξες την πόρτα , βγήκες από το άδειο μου σπίτι και πρίν χαθείς στην εξώπορτα γύρισες και μου χαμογέλασες ...
Είναι η τελευταία εικόνα που έχω από εσένα ... η καλύτερη .

-Δεν μετάνιωσα ποτέ για το μήνυμα στον Τοίχο !!!   DONE .